Słowacja, 1939. Urząd prezydenta zależnej od Niemiec Republiki Słowackiej obejmuje katolicki ksiądz Jozef Tiso, faszysta, gorliwy współpracownik Hitlera. Latem tego samego roku Milena Zinger, piękna, uzdolniona muzycznie dziewczyna, wywodząca się z szanowanej żydowskiej rodziny prawniczej, zostaje studentką konserwatorium w Bratysławie. Jej beztroskie życie, upływające na niewinnych flirtach i nauce, przerywa wybuch II wojny światowej. Zingerowie momentalnie stają się obywatelami drugiej kategorii, muszą walczyć o przetrwanie. Milena podejmuje pracę w nocnym kabarecie, gdzie na jej talencie wokalnym poznaje się wielbicielka muzyki i piękna - zmysłowa Luna Morgenstern. W 1942 roku obie kobiety trafiają jako więźniarki do Oświęcimia. Austria, 1939. Franz Weimert, kilkunastoletni ministrant oddany Kościołowi i rodzinie, ulega wpływom nazistowskiej ideologii. Z własnej woli wstępuje doHitlerjugend. Po śmierci brata - żołnierza poległego podczas walk o Warszawę - zgłasza się ochotniczo do SS. Szybko przestaje odróżniać dobro od zła: godzi się nawet wykonać wyrok śmierci na najbliższym przyjacielu, który odmówił wykonania zbrodniczego rozkazu. Po przeszkoleniu wojskowym zostaje wcielony do Einsatzgruppen B i wysłany na front wschodni. Wiosną 1942 roku, mając jako alternatywę uczestnictwo w oblężeniu Leningradu, wybiera służbę w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Losy Mileny i Franza - Żydówki oraz austriackiego faszysty - przetną się w najmniej spodziewany sposób. Przerażona, przeraźliwie osamotniona, skazana na powolną śmierć dziewczyna, która znalazła się w pierwszym kobiecym transporcie do Oświęcimia, chce za wszelką cenę przeżyć piekło niemieckiego obozu zagłady. I los daje jej szansę: ma zaśpiewać na suto zakrapianych urodzinach swego wroga - młodego esesmana, który na jej oczach z zimną krwią zamordował bezbronnego więźnia. Poruszony śpiewem Mileny Franz zaczyna się nią interesować. Tak zrodzi się jedna z najbardziej poruszających i niezwykłych historii miłosnych czasów Holocaustu.

Wzruszająca, ciepła i zarazem poetycka opowieść o miłości, tragedii i stracie. Lion, dwudziestoletni student psychologii umiera nagle, ledwie dwa dni po zachorowaniu na zapalenie opon mózgowych. Jego śmierć jak grom z jasnego nieba spada na nieprzygotowanych na ogrom bólu rodziców, którzy nie potrafią się pogodzić z utratą dorosłego już dziecka. Narratorem powieści jest sam Lion, który szczegółowo opisuje przeżycia najbliższych w obliczu dramatu. Zrozpaczony ojciec obawia się, że syn mógł pragnąć śmierci i czekać na nią. Dręczony wątpliwościami przegląda notatki z wykładów, odsłuchuje zapisane rozmowy telefoniczne, wreszcie kontaktuje się z psychoanalitykiem. Wszystko to pozwala mu w inny sposób zobaczyć własne dziecko i poznać je na nowo. "Syn" to studium rozpaczy i tęsknoty, ale jednocześnie hymn na cześć pamięci, która pozwala zmarłym żyć dalej w ludzkich sercach.